tylko-ola

Adam mówil do mnie Aniele...

Anioly gdy spadają, nie wiedzą gdzie ejst dno

Anioly latwo zlapać, bo lapek na nie znam ze sto

Anioly są naiwne i zawsze myślą, że to cale zlo

Ominie wlasnie je, dlatego tylko moją bądĄ,

I tylko przy mnie ploń, juz tylko moją bądĄ.

Anioly uwięzione nie widzą wokól krat

Anioly kiedy zranić je, nie czuje nawet swoich ran.

Aniolom skrzydla ploną, a one ciągle jeszcze lecieć chcą

I w zakochaniu swym spadają w niebo aż na dno

Już tylko moją bądĄ

Zapomnij o tym, jak Aniolem bylaś tam.

Hm...tom piosenke dostalam tez od niego...to jest chyba Ciechowki, ale pewnosci nie mam...A dlaczego to napisalam...po pierwsze dlatego, że znalazlam to przy sprzątaniu jakoś niedawno i chcialam to tu napisać...a po drugie to chcialam Wam życzyc...aby każdy z was mial swojego Aniola Szczęścia....wesolych świąt...:)    (wiem że to przeżute i pospolite..ale nie moglam sie oprzeć :D )

Hm...jak to siem dzieje, że ta sama Milość raz jest sensem...a raz jego brakiem w życiu...

Nie to nie On mnie rani..to zycie mnie poranilo...Prawie codziennie myśle sobie...dlaczego...dlaczego On jest tak daleko...??? Jest taki koffany, tak bardzo chcialabym być blisko niego, nawet nie musielibyśmy rozmawiać...wystarczyloby żebym go czula...żebym czula jego oddech...na sobie...choc raz trzymala go za ręke...To nie mozliwe...moziu kiedyś,przez jakis moment sen siem zisci...ale co bedize jak czar prysnie i będizemy musieli siem znowu rozstać...ehh...to przygnębiające...Zawsze kiedy pojawi siem ktos...ktoś taki fantastyczny to jest jakas przeszkoda...Na realu nawet nie mam co próbować bo ejstem jak ufo...Naleze to tak zwanych cnotek - niewydymek hehe ale wcale siem tego nie wstydze...po prostu czekam na Milość...czekam na pierwszy, jedyny i niepowtarzalny pocalunek...czekam na mojego księciunia, moziu nie księciunia bo takiego już spotkalam tez w necie ale to szczegól...ale na kogos do kogo poczuje coś więcej niż tylko jakies tam zauroczenie...heh z moim ostatnim kolesiem chodzilam dwa miechy...ale siem z nim nie calowalam...bo wiedzialam, że to nie jest ten...z którym moglabym przeżyć cos tak waznego - bynajmniej dla mnie hehe...Ehh ta Milość...

Jestem slaba...po tym wszystkim co mi zrobil...chyba go nadal kocham...On odebral mi zludzenie o sobie...kiedyś myslalam, że mam odrobine godności i nie jestem ulegla...mylilam sie...

Dziś jest sobota...jedna z wielu...kolejna...czasami staram siem pamiętać o tych zwyklych dniach...tych z których zlożone jest życie...moje życie...Nie wiem co myslalam 3 lata temu o 15:25...nie wiem kim bylam...nie wiem kim będe za 3 lata...wiem, ze nie bede pamiętać...tej soboty...zwyklej...jednej z wielu...Życie...rutyna...szarość...czy juz wspominalam, że tak nie chce...? Nie umiem pokonać szarości...nie umiem wziać życia w swoje ręce...Brak mi pasji...inności...brak mi czegoś...nie chce obudziś siem za 60 lat i powiedzieć, że nie wiem kim jestem i kim bylam...nie chce żeby życie ucieklo mi między opuszkami palców...nie chce...